De laatste nacht van de klimaattop. Iedereen die er wel eens geweest is zal het nooit vergeten. Ze zijn slopend, ze zijn spannend, en ze duren lang. Constant denk je: “Misschien zou ik even snel op en neer moeten gaan naar het hotel om een uurtje te slapen.” Maar je doet het niet. Je blijft toch wachten. Althans, ik wel.
Te zwak voorstel
In Kopenhagen ging het lang door, in Cancún nog langer. Daar lagen de Amerikaanse toeristen allang weer aan een cocktail op het strand te nippen toen ik terugkwam uit het conferentiecentrum. Dit keer liep het weer anders. Nadat de eerste teksten waren verschenen die het gastland Zuid-Afrika ter stemming wilde brengen, was iedereen geschokt. De voorstellen waren veel te vrijblijvend en spraken slechts over een proces voor een bindend akkoord. Ze waren veel zwakker dan wat de Europese Unie in haar Roadmap had voorgesteld en die inmiddels al door 120 landen akkoord waren bevonden. Milieuorganisaties waren boos, landen gaven ronkende commentaren. De EU-ministers waren allemaal - achter gesloten deuren of op beschutte terrasjes - in de weer Zuid-Afrika te wijzen op de onvolkomenheden in de tekst en om compromissen te sluiten met andere delegaties.
Occupy
Ondertussen was er van alles gaande in het conferentiecentrum. Zo werd onder leiding van Greenpeace-directeur Kumi Naidoo een Occupy COP17 uitgevoerd. Zingend en elkaar herhalend op de bekende Occupywijze riepen zij op de top tot een goed einde te brengen. Kumi werd uiteindelijk van het terrein verwijderd en na een paar uur werd hij vriendelijk verzocht het protest elders voort te zetten. Vreedzaam, gelukkig.
De Zuid-Afrikanen hoorden het allemaal geduldig aan en daarna gingen ze weer aan de slag. Rond middernacht kwamen nieuwe teksten en werd besloten dat de ministers in Indaba verder gingen. Indaba is Afrikaans voor een High Level-bijeenkomst. Deze bijeenkomst is helaas besloten, maar een en ander druppelde wel door. Weinig verrassend schenen de Verenigde Staten weer volop dwars te liggen.
Stap voorwaarts?
De nieuwe teksten zijn een enorme stap voorwaarts en iedereen ging eigenlijk vannacht positief naar huis. Het was voor mij voor het eerst op zo’n laatste nacht dat ik al zo vroeg (half drie) mijn bed kon opzoeken. Maar goed, het was ook voor het eerst dat ik om zeven uur alweer zat te ontbijten omdat we een extra dag ervoor terug krijgen. Vandaag, zaterdag 10 december gaan we dus nog even door met COP17. Zondagochtend land ik precies op tijd in Nederland om bij Vroege Vogels op Radio 1 verslag te doen van de uiteindelijke uitkomst.
Lees het laatste nieuws over de klimaattop in Durban in ons dossier Klimaat.